18 juli 2020 - Naar Apeldoorn

Op vakantie gaan in corona tijden is geen evidentie. Ver weg, of op hotel, dat durf ik niet. Daarom viel onze keuze op een vakantiehuisje in Apeldoorn, Nederland, dat we huurden voor een week.

Totaal onvoorbereid zijn we rond 11 uur vertrokken, maar op het laatste moment nam ik nog een reisgids van Nederland mee. Zo belandden we na een uurtje rijden in het stadje Helmond. In Nederland lijkt corona niet te bestaan. In de autovrije winkelstraten was het druk en niemand droeg een mondmasker of mondkapje zoals dat hier heet.

We aten op een terrasje waar er wel een spuitbus stond om tafels te ontsmetten, maar ik heb niet gemerkt dat die effectief gebruikt werd. Het eten was zoals de naam van de brasserie suggereerde “Good Food”.  We kuierden richting waterslot. Het weer was zalig. Het zonnetje weerhield ons van een bezoek aan het museum in het kasteel; de inkomprijs had er ook wel iets mee te maken. De burcht ligt in een verzorgd park met mooie bloemperken vol hommels en vlinders. Dat zou onze lieve Elias fantastisch vinden.

We reden met de auto naar een buitenwijk van Helmond, Brandevoort. Daar loopt een ruim nieuwbouwproject. Een mini stadje is opgetrokken in oud-Hollandse stijl. Elk huis is uniek en door de straten lopen grachtjes. Het project kreeg veel bijval op een architecturale beurs in Londen en oerconservatieve prins Charles was uiteraard laaiend enthousiast. Wij vonden het mooi, maar het was niet doorleefd en had iets kunstmatigs. Toch genoten we van een heerlijke cappuccino op een terrasje met zicht op de waterlelies die dreven op een brede gracht waar de wolken en de huizen in weerspiegelden.

We werden rond 17.00 uur in Apeldoorn verwacht en stipte chauffeur Jan presteerde het om klokslag vijf te parkeren in Fluitersweg 40. Wij huurden een vrijstaand huisje. Naast ons slapen jonge Duitsers boven de garage, maar ze hebben ook een tuin. We hebben al kunnen meegenieten van hun radio, afgestemd op zender Shlagerfestival.

Na het avondeten wandelden we naar onze buren, Maxima en Willem-Alexander. Paleis Het Loo ligt hier op 2 km vandaag. We gluurden door de afrastering en zagen gigantische bouwputten. Eind dit jaar zou alles in orde moeten zijn, maar dan zullen de bouwvakkers wel een tandje moeten bijsteken.

Op terugweg zagen we twee wilde ooievaars. Zou een van hen ons Jozefientje gebracht hebben?

We sliepen heerlijk onder het schuine dak, maar zijn wel blij dat het niet echt zomert. Anders was het daar waarschijnlijk een sauna geweest.

Lieve groetjes