Dinsdag 2 augustus 2022 - Landsberg am Lech en Augsburg

Vanmorgen klepte een torenklok zeker een minuut lang. Ze bokste op tegen een tweetal veel zwaardere klokken. We waren niet echt uitgeslapen maar toch al wakker om 6 uur. Toen we twee uur later wilden ontbijten bleek dat het pas om 9 uur geserveerd werd. Dan hebben we maar een wandeling gemaakt door het pittoreske, middeleeuwse stadje.

Toen we na wat slenteren aan een grote brug kwamen, hoorden we de Lech naar beneden donderen. De grote hoeveelheid water en het hoge waterpeil in deze droge tijden verbaasde ons. Blijkbaar is dat normaal omdat bij grote droogte nergens een sluis wordt gesloten en zelfs van het kleinste bergbeekje het water naar hier stroomt.

Echt goed geslapen hebben we niet, maar het ontbijt maakte veel goed. Jan heeft er enorm van genoten. Het was niet alleen zeer mooi gepresenteerd, maar ook erg uitgebreid en echt lekker. We zitten in Pension Le Chapeau en tijdens het eten speelden Franse musettes en chansons. Heel het pension staat vol prularia en brocante. Een deel daarvan kocht de uitbaatster op de antiekmarkt in Tongeren.

Rond half elf bereikten we Augsburg. We deden in de voormiddag met veel plezier een stadswandeling die ik op het internet gevonden had. Naast hele brede avenues met statige renaissancehuizen vind je ook een heel aantal kronkelende straatjes met kasseien. Gelukkig liggen er in het midden platte plaveien die het stappen een stuk makkelijker maken. We pauzeerden vrij lang in de kruidentuin vol prachtige bloemen, geuren en kleuren.

Wat later dan gewoonlijk aten we een veggie burger die best lekker smaakte. Stilaan begon de temperatuur te stijgen richting 30 graden en het was op karakter dat we de stadswandeling tot het einde volhielden. Augsburg wordt in de gidsen de meest noordelijke stad van Italië genoemd en er volgen dan geweldig klinkende beschrijvingen. Wij waren niet zo erg onder de indruk en zijn blij dat we er niet logeren.

Op terugweg naar Landsberg zochten we verkoeling aan de Lech. We vonden een plaats die aangeduid wordt als “Bade- und Grillplatz”. Er waren jonge en minder jonge Duitsers die lagen te zonnebaden en een plonsje waagden in de rivier. Maar er was geen drukte die je op een hete zomerdag zou verwachten. Jan heeft er echt gezwommen in de Lech, ik enkel wat pootje gebaad.

Omdat het zo drukkend warm was, waren we er niet echt op uit om ’s avonds nog eens in een stad te eten. Op terugweg naar Landsberg hielden we halt in het dorpje Epfenhausen. Op het kleine terras van “Gasthaus Thoma” was het aangenaam zitten onder de kastanjebomen. In het gezelschap van Remus, een gezellige bejaarde hond, aten we er een forelletje dat gevangen was in de beek vlakbij. Steeds meer dorpsbewoners zakten af naar het gasthof en zowel de baas als de bazin zetten zich bij het gezelschap. Het was een vrolijke bedoening.

We hebben vanavond de ramen van onze kamers op de derde verdieping van Pension Le Chapeau wagenwijd opengezet. Eigenlijk zouden we ze beter sluiten, maar we snakken naar wat frisse lucht. Echt rustig kan je het hier niet noemen. Er rijden nauwelijks auto’ s door onze “Alte Bergstrasse”, maar er flaneren des te meer mensen; en die fluisteren niet.

Hopelijk bevalt Heidelberg, onze bestemming voor morgen, ons beter.