Woensdag 20 juli 2022 - Dagje Straatsburg
20 juli 2022 - Straatsburg, Frankrijk
Vanmorgen tijdens het ontbijt werden we opnieuw opgeschrikt door het brandalarm. Het personeel bleef stoïcijns kalm en we zaten op het gelijkvloers vlak bij de uitgang. Deze keer bleven we binnen tot we het lawaai niet meer konden verdragen.
Om 10 uur ‘s ochtends was het in het historische centrum van Straatsburg al 31 graden en behoorlijk drukkend. Moedig startten we aan onze geplande stadswandeling die begon aan de kathedraal. Het imposante gebouw in roze zandsteen is aan de buitenzijde bezaaid met grote en kleine beelden. Terwijl we netjes in de rij aanschoven om naar binnen te gaan, zag ik plots een zigeunervrouw roerloos op de hete stenen liggen. Ze leek te slapen. Ik was geshockeerd dat iedereen zo onverschillig reageerde en dàt vlakbij een monument dat christelijke naastenliefde zou moeten uitstralen. Ik zette gauw mijn flesje water bij haar neer, maar ze reageerde niet. Ik kon het beeld van die vrouw moeilijk van me afzetten. Toch maakte de gigantische astronomische klok in de zijbeuk van de kathedraal heel wat indruk. Terwijl grote groepen toeristen met hun gids zich eraan vergaapten, dansten op de vloer kleurige lichtjes die de zon doorheen de glasramen toverde.
Toen we de kathedraal verlieten, lag een andere zigeunervrouw pal in de zon roerloos op de stenen. Even voordien had ik haar nog zien rondstappen weliswaar met een kruk. De vrouw aan wie ik het flesje gaf, zat ondertussen rechtop. Het flesje had ze van zich afgeduwd. Het ging dus om een truc van de georganiseerde bedelarij. Verder op de dag zagen we nog veel bedelaars.
De autovrije stadskern van Straatsburg is prachtig. Kronkelende straatjes, vakwerkhuizen, bruggen met de balustrades vol bloemen, heel pittoresk. De toeristische stalletjes hangen vol knuffels in allerlei maten van ooievaars en van peperkoeken mannetjes. De ooievaar is de mascotte van de hele Elzas en dus zeker van de hoofdstad. Peperkoeken mannetjes worden hier al meer dan 100 jaar gebakken en ze wandelen mee in de jaarlijkse kerstparade.
Rond de Place de la République liggen een aantal prachtige gebouwen. De twee die het meest in het oog springen zijn de universiteitsbibliotheek die na die van Parijs de grootste van Frankrijk is en het Paleis van keizer Wilhem II. Centraal in het bloemenpark vlak voor het paleis staat een glanzend wit oorlogsmonument. Het stelt een moeder voor die haar twee gestorven zonen op haar schoot draagt als een Piëta. Het hoofd van de ene zoon kijkt naar Franrijk en dat van de andere naar Duitsland. Opvallend in dit park is ook de prachtige ginkgo biloba, een boom die de keizer van Japan meer dan een eeuw geleden aan keizer Wilhelm II schonk. Deze boomsoort was de eerste die opnieuw tot leven kwam na de aanval op Hiroshima. Ik ben dan wel geen boomknuffelaar, maar deze moedige levenskrachtige boomsoort vind ik toch inspirerend.
Op de middag begon de warmte zwaar te wegen. We dachten aan Jozefientje en Lien die gisteren de koelte van het shopping center in Wijnegem opzochten en wij doken Galerie La Fayette in waar de airco deugd deed. Het restaurant was niet gezellig en het eten niet echt fantastisch, maar we zaten koel.
In de namiddag reden we mee met een toeristentreintje en dat was heel interessant. Een eerder oud grootouderpaar zat voor ons, met tussen hen in een jongetje van 4 à 5 jaar. Het mannetje was net zoals wij oververhit.
We zochten onze auto op en reden naar de universiteitswijk. We dachten wat verkoeling te vinden in de universitaire botanische tuin, maar daar was het onder de bomen ook 34 graden.
Vanavond eten we in het restaurant van het hotel, hopelijk zonder brandalarm.
Groetjes!
Prachtig verslag van jullie trip, mooi geschreven,
mooie foto's ook.
Geniet ervan,
Els en Hugo
Straatsburg, mooie stad zo te zien. Veel keer langs gereden op weg naar Zwitserland, maar nooit bezocht.
Geniet van jullie vakantie
Bianca