Maandag 20 juli 2020: Arnhem – ‘s-Heerenberg

Het zonnetje scheen van vroeg in de ochtend, maar het had tijdens de nacht geregend en de terrastafel en stoelen waren behoorlijk nat. Geen probleem, ontbijten in het keukentje is ook  gezellig.

We deden wat inkopen en picknickten in het mooie park Sonsbeek in Arnhem. We klommen op de brede trappen van de ‘steile tuin’. De trap wordt regelmatig onderbroken door een vlak stuk zodat een soort terrassen ontstaan waar massa’s bloemen geplant zijn. Bovenaan staat een hoogst eigenaardig kunstwerk. Het lijkt op een Teletubbie die hier en daar massale ‘droppings’ achterliet. Na nog een trap buiten de steile tuin bereikten we het bospad. De Belvédère bleek gesloten en de ijsgrot hebben we niet gevonden, maar dat maakte niet uit. Het was er heel rustgevend. Onderweg ontmoetten we een vrouw van onze leeftijd die op twee krukken liep. Toch had ze twee gigantische honden aan de leiband, het derde kleintje liep los. De grote dieren waren Russische windhonden. Zifon was vijf en heel rustig. Petrov was twee en had nog puberkuren, zo vertelde hun bazin. De twee dieren hadden haar door een heel moeilijke periode geholpen. Die dame en haar honden waren een hecht team.

We bereikten het kasteel en op het terras hadden we zicht op een glooiende weide. Jan had het gevoel dat we in Engeland waren. Cappuccino wordt ondertussen onze klassieker, maar we konden na al het stappen en klimmen wel wat cafeine gebruiken.

Daarna liep de wandeling bergaf en aan het bezoekerscentrum zaten kinderen met een schepnet aan de waterkant. Ze hadden een blad bij waarop allerlei kleine waterdiertjes stonden afgebeeld en daar waren ze ijverig naar op zoek. Iets verderop lag een jongen plat op zijn buik dwars over het bruggetje met zijn armen in het water. Voor het eerst begrijp ik het woord ‘gebiologeerd’ ten volle. Hoeveel mensen er ook passeerden, de jongen merkte er niets van, al zijn aandacht ging naar het kleine leven in het water.

De stad Arnhem zelf is weinig aantrekkelijk. Toch wilden we de John Frostbrug zien. De brug over de Neder-Rijn speelde een tragische rol in het oorlogsverleden van Arnhem. Duizenden militairen verloren er hun leven in Operation Market Garden, bedacht door Montgomery. Tijdens de slag werd het grootste deel van Arnhem vernield. John Frost werd zwaar gewond, maar overleefde. Hij overleed op zijn tachtigste.

We konden een perfecte foto nemen van de brug, iets wat enkel in coronatijden mogelijk is. Normaal is het een vaste stopplaats van busladingen Amerikanen die Europa bezoeken.

Op een half uur rijden van Arnhem ligt het kleine dorpje ’s Heerenberg. Om het te bereiken reden we even door Duitsland. Zodra je de hoofdstraat achter je laat, beland je in een heel andere sfeer. Een imposant waterslot, Hof Bergh, in perfecte staat, eist alle aandacht. Je kan er omheen wandelen op een hoge aarden wal omgeven door bomen. Het lijkt een sprookje, zo mooi. De huizen in de straatjes eromheen hebben luiken in dezelfde kleuren geschilderd als die van het kasteel, in de typische hoogglanslak waar de Nederlanders  zo van houden.

Op het terras van brasserie De Snor, waar Jan zich uiteraard in zijn element voelde, smulden we nog een ijsje.

We hadden nog een rit van drie kwartier voor de boeg richting ons vakantiehuisje. We moesten ons haasten want we hadden een deadline. Tussen 7 en 9 werd onze huurtandem geleverd. We waren nog maar pas aangekomen toen om 7 over 7 de bestelwagen van de fietsenverhuurder de oprit indraaide. Maar nu zijn we voor drie dagen de trotse eigenaars van een Gazelle tandem. Dat wordt trappen morgen!

Lieve Groetjes