Maandag 29 juli: Van Malvern naar Rockingham

Vanmorgen bij het afrekenen in de B&B kwam er dan toch een vrouw binnen. Was het de echtgenote of een poetshulp? Onze stroeve gastheer gunde haar geen blik.

Tussen de spullen die Jan van bij hem thuis meebracht toen we pas getrouwd waren, zat een boekje van Warwick Castle. Hij was er als koorknaap van het Antwerpse kathedraalkoor op concertreis geweest en had dat boekje met zijn zakgeld gekocht. Warwick lag vandaag op onze weg en we wilden er allebei graag naartoe. In de Capitool reisgids staat trouwens dat het de mooiste burcht van Engeland is.

We waren niet de enige enthousiastelingen. De gewone parkings stonden allemaal vol. Op het enorme weiland waarop wij moesten parkeren, stonden al heel wat auto’s. Op bordjes stond aangeduid dat het 20 minuten stappen was tot aan de ingang. We waren er nu toch, terugdraaien vonden we geen goed idee. De inkomprijs lag veel hoger dan we dachten.

Overal hoorde je uit verborgen microfoons muziek, gelukkig niet te hard. Het eerste zicht op de gigantische burcht maakte al veel goed. We besloten om eerst naar de Peacock Garden te wandelen. Daar was de orangerie omgebouwd tot tearoom. Vanop het terras had je een prachtig zicht op het parkland, maar een grote, blinkend witte partytent verknoeide daar veel van. Vlakbij de River Avon die door het domein stroomt, zetten we ons onder de schaduw van een grote boom neer op Jan zijn zeer efficiënte versie van een picknickdeken, nl. een kolossale grijze vuilzak. Die gaat al jaren mee en kan tot een redelijk klein balletje worden gerold en weegt bijna niets.

Langzaamaan stroomden meer en meer mensen toe voor de aangekondigde vogelshow. Ik heb nog nooit zoveel verschillende vogels gezien die bovendien rakelings over onze hoofden vlogen. De show was fantastisch opgebouwd rond een verhaal over een middeleeuwse valkenier wiens grote droom het was om boven Warwick Castle na moeilijke tijden opnieuw getrainde roofvogels te zien cirkelen. Op het einde van de show kregen een heel aantal van de vogels tegelijk de vrije vlucht, van een apotheose gesproken!

Het weer was prachtig maar we wilden de burcht ook binnen bewonderen. We wandelden langs de watermolen die in de middeleeuwen ook dienst deed als val voor palingen. Zo hadden ze ook in de winter een belangrijke bron van voeding. De beesten werden in de kelders op ijs bewaard en leken dood tot de warme handen van een keukenmeid hen weer tot leven bracht.

Binnen in de grote zaal kwamen voor Jan de herinneringen boven zodra hij de gigantische verzameling harnassen zag. Sinds 1978 is de firma achter de musea van Madame Tussaud’s eigenaar van Warwick Castle. In verscheidene kamers zijn wassen beelden geplaatst die de sfeer van weleer moeten evoceren.  Dat lukte wel voor Hendrik VIII en zijn zes vrouwen. De overige poppen vonden wij nogal griezelig. Spijtig dat Warwick Castle in handen is gevallen van mensen die er zoveel mogelijk geld willen uitkloppen. De National Trust zou hier heel iets anders en beters van gemaakt hebben.

Het dorpje Warwick deed ons denken aan Ledbury met de vakwerkhuisjes, maar we zijn er niet uitgestapt. We wilden een koffietje drinken in een Farm Shop onderweg, maar het was bijna vijf uur en de koffiemachines van de aanpalende cafetaria waren al afgezet. In de winkel kochten we een ijsje dat we op het buitenterras van de cafetaria wilden opeten, maar ook daar werden we weggejaagd. We hebben al een paar keer ondervonden dat de Engelsen zich heel strikt aan uren houden. Thee en cake kan je bestellen tot vijf uur, avondeten tot acht uur; en daar worden nooit vijf minuutjes bijgeteld, eerder het tegendeel.

Onze B&B in Rockingham is een oude herenboerderij uit de jaren 1600. We voelen ons heel welkom bij Kim en Claire. Op aanraden van Kim aten we gezellig en lekker in The White Hart in nabijgelegen Lyddington, waar de huisjes uit dezelfde tijd dateren. In het dorpje hier hebben er een heel aantal een rieten dak met mooie geweven patronen op de nok.

Wat mij betreft, is deze B&B de topper van onze reis, maar Jan wil nog even wachten tot morgen voor hij zijn oordeel geeft. De kamer is alleszins prachtig ingericht, we hebben zelfs een erkertje dat uitkijkt op de tuin.

Lieve groetjes