1 augustus 2023 Van Bispingen naar Kopenhagen

We kregen een gratis upgrade en sliepen heerlijk in een ruime kamer met kingsize bed.

Omdat het er zo stil was, dachten we dat er weinig gasten waren, maar de ontbijtzaal liep goed vol. We vermoeden dat  de meeste gasten wandelaars zijn, die hun hartje kunnen ophalen op de vlakbij gelegen Lüneburger heide. Honden zijn zelfs in de ontbijtruimte toegelaten, maar het is er kraaknet. Jan kijkt altijd erg uit naar het ontbijt in een hotel, en hier werden zijn verwachtingen meer dan overtroffen.

Een rit van anderhalf uur bracht ons naar het gezellige kuststadje Timmerdorfer Strand. We wandelden over het strand tot op de pier. Daar genoten we van een koffietje/theetje in het Mikado Theehuis. Het was er iets te warm en de muziek kon wat stiller, maar het zicht op de zee en de poezenrobotjes net zoals in De Vlegel, maakten alles goed.

In de plaatselijke Aldi haalden we wat pistolekes. Een picknickplaats vinden was niet eenvoudig. We moesten ons tevreden stellen met een bankje dichtbij de straat. Toen er een leger kleine zwarte vliegjes op ons drinken afstormde, hielden we het voor bekeken. Jan lepelde zijn yoghurt in de auto op.

Tijdens de rit naar de ferry heeft het hard geregend, maar daarna scheen de zon. De boot zat behoorlijk vol. Aan de damestoiletten stond een lange rij. De nood was hoog, maar we zochten toch eerst een plaatsje op het buitendek op. Een kwartiertje later was de lange rij verdwenen. Tot overmaat van ramp geraakte ik het toilet niet in, ook al herhaalde een hulpvaardige dame, die aan de lavabo stond: ‘trek, trek, trek.’ Uiteindelijk zal ze gedacht hebben dat ik doof was, want ze ging over tot gebarentaal. Toen begreep ik dat ze Deens sprak. Ik zal mijn eerste woordje Deens niet snel vergeten. ‘Tryk’ betekent duwen;-)

Op Deense bodem volgden we de instructies van Tere en Bart, onze lieve vrienden. Bart werkt mee aan de bouw van een onderzeese tunnel van Duitsland naar het Deense eiland, Lolland. Dat is een gigantische opdracht en daarom wonen ze tijdelijk in het groene Denemarken.

We bereikten hun leuke huis in tien minuutjes. Het was een fijn weerzien. We werden verwend met lekker eten op hun terras. Daarna reden we samen naar het klein stadje, Maribo, dicht in hun buurt. Samen met hun hond, Kanella, maakten we er een mooie wandeling.

De rit naar Kopenhagen verliep vlot. Bij aankomst aan het mastodont hotel bleek er geen plaats meer in de ondergrondse parking. Jan is dan verderop gaan parkeren terwijl ik in de lobby op hem wachtte.

Het personeel is niet vriendelijk, maar de kamer is ok en dat is het belangrijkste.

Goede nacht!