Zondag rustdag

“Hondenweer” dat is de enige juiste omschrijving. Rukwinden, striemende regen en dat bij een temperatuur van 15 graden.

Hoewel Jan niet goed had geslapen, reden we toch door de Yorkshire Moors richting Rosedale Abbey. Zo zagen we de moors zoals de gezusters Brontë ze moeten gezien hebben. Het was helemaal niet moeilijk om in de sfeer van Wuthering Heights te komen en ons de geest van Catherine voor te stellen die wanhopig probeerde om het huis van Heathcliff binnen te dringen.

In Rosedale dronken we een warme thee terwijl de plaatselijke bevolking in familieverband zat te genieten van een full English breakfast. Wij waren al verwend met een verzorgd ontbijt in onze B&B in Nawton bij gastvrije Chris en Jenny.

Onze plannen om Castle Howard te bezoeken, hebben we opgeborgen tot een volgend bezoek aan het Noorden van Engeland. We waaiden letterlijk uit onze kletsnatte jas. Picknicken deden we in de auto bovenop een heuvel met een prachtig uitzicht, dat regelmatig verdween in een dikke regenwolk. Naast ons op de parking stond een jeep met mensen die gezellig aan het babbelen waren, maar van sandwiches geen spoor. Ik vroeg me af wat ze daar deden, tot ze plots wild roepend en applaudisserend uit de auto sprongen om een jonge coureur aan te moedigen die in dit rotweer een helling beklom van 30 percent. Er was blijkbaar een wielerwedstrijd aan de gang. Zo te zien waren het zijn broer, zijn moeder en natuurlijk de enthousiaste bomma. Verderop zagen we regelmatig borden langs de weg met de boodschap “Feed … km” zodat de jonge fietsers wisten wanneer ze wat konden eten en drinken tijdens de wedstrijd.

De rest van de dag bleven we in onze B&B. Jan haalde de gemiste slaap in en ik las in mijn spannend boek. Zondag werd op die manier een beetje een noodgedwongen rustdag.