Vrijdag 22 juli 2022 - Dagje in Konstanz

Vrijdag 22 juli 2022 - Dagje in Konstanz

De ruime ontbijtzaal van Waldhaus Jacob is toch niet groot genoeg om alle hongerige gasten tegelijk van een ontbijt te voorzien. Gisteren bij het inchecken kozen we voor de tweede shift en die begon om negen uur. We sliepen iets langer dan gewoonlijk maar negen uur is voor ons vrij laat en daarom maakten we een kort wandelingetje in de verzorgde tuin van waaruit je zicht hebt op de Bodensee. Het ontbijt smaakte overheerlijk met verse pistolekes van de bakker en geen afbakbroodjes zoals je ze tegenwoordig op veel plaatsen vindt.

Met onze gastenkaart kunnen we gratis gebruik maken van het openbaar vervoer en vlak voor ons hotel stapten we in een mooie frisse bus die ons naar het oude centrum van Konstanz bracht. Het is er heel gezellig kuieren in de schaduwrijke straten. De hoge herenhuizen en de vele bomen zorgden gelukkig voor wat verkoeling. Toen we op een pleintje een cappuccino dronken, hoorden we naast het gekwetter van mussen en de kabbelende stemmen van mede-stadsbezoekers een straatmuzikant accordeon spelen. Hij was een echte virtuoos. Zijn instrument klonk bijna als een orgel en hij speelde vlekkeloos uit het hoofd Bach, Vivaldi en Mozart.

We wandelden verder tot aan de Bodensee. Ze lag muntgroen te glinsteren in de hete zomerzon. Een jongeman die geld wilde verdienen om een reis naar Zuid-Amerika te maken, zwiepte gigantische zeepbellen en soms massa’s kleinere belletjes de blauwe lucht in. Ze maakten het zicht op de plezierhaven zo mogelijk nog mooier. In de verte vloog een zeppelin. Die was vertrokken vanuit Friedrichshafen waar een volledig museum gewijd is aan Friedrich von Zeppelin. Hij werd nochtans in Konstanz geboren.

We aten op een terrasje aan de oever. Het werd steeds heter en daarom boekten we een boottochtje naar het bloemeneiland Mainau. Vanwege de hoge temperatuur hebben we het eiland niet bezocht. André Rieux gaf er enkele jaren geleden een concert. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het kasteel omgebouwd tot rustplaats voor Duitse officieren. Het was de bedoeling om hen op krachten te laten komen zodat ze weer klaar waren voor de strijd. Het draaide anders uit. Het waren slachtoffers van Dachau die er na de oorlog kwamen revalideren.

In een overvolle bus reden we als gebraden haringen terug naar het hotel en daar genoten we van een zuiderse siësta die paste bij de drukkende hitte. Straks nog een scrabbletje spelen en dan zit ons dagje Konstanz erop.

Groetjes!