Zondag 11 juli 2021 Hallstatt en Gosau

Grijze wolken over de Traunsee en 16 graden, alle redenen om het heel rustig aan te doen in de voormiddag. Het is tenslotte zondag. Rond 11 uur wandelden we naar een overdekt terras met zicht op het meer. Een cappuccino met een stuk abrikozentaart maakte ons pas echt wakker.

Omdat er regen in de lucht hing en er tot hiertoe niet veel toeristen zijn, leek het ons een goed idee om naar het populaire Hallstatt te rijden. We waren duidelijk niet de enigen die deze redenering hadden gevolgd. Toch was het er niet overdreven druk want van bussen vol toeristen was geen sprake.

Ook al was het grijs en viel er af en toe motregen, toch hebben we erg genoten van het pittoreske stadje. Het meer waarin het Dachsteinmassief zich weerspiegelt, is zeer indrukwekkend. De oude houten boothuizen, de nauwe straatjes tegen de bergwand, de bloemenpracht en het gezellige dorpspleintje maken het plaatsje sprookjesachtig.

Omdat er zo weinig ruimte is, mogen de overleden bewoners van Hallstatt maar tien jaar in de begraafplaats rond het kerkje rusten. Daarna moeten ze plaats maken. Hun schedel wordt met bloemen beschilderd, voorzien van hun naam en soms zelfs van hun doodsoorzaak. Dan rusten ze niet meer “in” maar “op” het kerkhof in een apart knekelhuis. Dat er nu een inkomgebouwtje is aangelegd, uiteraard met kassa, en het knekelhuis een toeristische attractie is geworden, vind ik - op zijn zachtst gezegd - weinig respectvol.

Op 14 km van Hallstatt ligt het mooie Gosau waar we vroeger met onze kinderen een leuke wandeling hebben gemaakt. Kristien was toen 17 en Pieter-Jan 15. Wat vliegt de tijd. We wilden het idyllisch gelegen meer nog wel eens terug zien. De temperatuur was nog steeds 16 graden, maar de zon probeerde toch door de wolken te priemen. Voor morgen is er zomers weer voorspeld. Even afwachten. We houden de zwaluwen in het oog die boven ons terras vliegen. Hopelijk vliegen ze hoog want dat is een goed teken.

Zondagse groetjes