Zaterdag 10 juli 2021 Traunkirchen en Bad Ischl

Vanmorgen scheen een stralend zonnetje over het meer, het begin van een zomerse dag. In Oostenrijk sluiten de meeste winkels op zaterdag tussen 5 en 6, en gaan pas maandag weer open. We besloten inkopen te doen in het nabijgelegen Altmünster omdat daar een grotere Spar is. Onderweg hielden we halt aan het Toscana Park, gelegen op een schiereilandje in de Traunsee. Het landschapspark, 88.000m², staat vol statige bomen waartussen je vaak een glimp opvangt van de Traunsee. Midden in het park staat de Villa Toscana, het voormalige zomerverblijf van de hertog van Toscana. Tegenwoordig doet het dienst als congrescentrum.  Met dit mooie weer is het een heerlijke plek om te wandelen.

Toen we terug thuis onze inkopen in de koelkast stopten, klonk er vrolijke muziek van beneden aan het meer. We daalden snel af en zagen 5 muzikanten in Lederhose onder de kastanjes zitten, één accordeonist en vier koperblazers. Naast de traditionele vrolijke hoempapamuziek speelden ze ook jazzy melodietjes en bovendien konden ze goed zingen. Voorzichtig kwamen mensen rond hen staan en wiegden mee op het ritme van hun muziek. Ze kregen vaak applaus en dat verdienden ze ook.

Op ons programma stond een rondrit, we reden ongeveer 11 km tot in Traunkirchen, opnieuw een schiereiland, deze keer wel wat groter. De Benedictijnen hebben er een klooster gebouwd met een prachtig uitzicht. We wilden er vooral naartoe om het beroemde beeldhouwwerk te bewonderen dat een anonieme monnik in de jaren 1700 heeft gemaakt. Hij spendeerde 15 jaar aan een preekstoel waar je de apostelen met netten kan zien vissen. Toen we voorzichtig de kerkdeur openden, was er een huwelijksmis in volle gang. We zullen er op een andere keer nog eens naartoe rijden. Nu hebben we ons tevreden gesteld met een postkaartje dat in het kerkportaal lag.

In de Klosterstube was het schaduwrijk en daar hebben we een hapje gegeten in een Portugees (!) restaurant. Geen echte aanrader.

We klommen nog op de Johannesberg, eigenlijk een heuvel, met daarop een kapel. De uitzichten op het meer dat schitterde in de middagzon, waren adembenemend mooi. We konden er volop van genieten omdat de wandeling volledig onder de bomen liep.

Een half uurtje verder ligt het elegante Bad Ischl. We parkeerden vlakbij de Keizerlijke villa. Franz Joseph en Sissi kregen dit mooie landgoed als huwelijkscadeau. De stapelverliefde Franz Joseph liet de villa verbouwen zodat het grondplan de letter E was, van Elisabeth zoals Sissi officieel heette.

We wandelden onder de bomen naar het marmeren theehuis, waar Sissi zich graag terugtrok. Spijtig dat hier geen thee of koffie geserveerd wordt, het is een heel romantisch gebouw.

Aan de keizerlijke villa zelf kan je wel op een terrasje zitten en genieten van wat lekkers. Het valt moeilijk te begrijpen dat Franz Joseph in deze idyllische omgeving een handtekening zette die het startsein was voor de Eerste Wereldoorlog. Verderop in het park herdenkt een vijver met gebeeldhouwde vliegende meeuwen de talloze slachtoffers.

We wandelden nog langs de esplanade en het indrukwekkende kuuroord gebouw tot helemaal in het Sissi Park, waar kinderen fijn kunnen spelen onder de bomen in een mooi aangelegde speeltuin.

Ik dacht dat er ergens een standbeeld of buste zou te vinden zijn, maar dat was niet het geval.

We zagen wel een ondernemend meisje van anderhalf met een wit zomerkleedje en een roze zonnehoed de wereld verkennen. Mooier dan een standbeeld.

Hier thuis op ons terras horen we mensen enthousiast applaudisseren voor de eerste lopers die de eindmeet  bereiken van de Traunsee half-marathon. We gaan niet supporteren. Van al het stappen vandaag willen onze voeten alleen nog maar op een terrasstoel liggen.

Zomerse groeten