Zondag 6 augustus 2023 Oslo

Na een zeer lekker en uitgebreid ontbijt stonden we klaar om Oslo te bezoeken. Een tramkaartje kopen aan de betaalautomaat bleek onmogelijk want die was nergens te vinden, ook al stonden er verschillende aangeduid op de kaart. Je kon de app van het Noorse openbaar vervoer enkel activeren met de speciale bankkaartlezer en die lag nog op onze kamer. Jan is terug naar het hotel gespurt en heeft daar alles kunnen regelen, terwijl ik bij de rugzak bleef.

Oslo is opvallend rustige stad. Je hoort er zo goed als geen geraas van auto’s omdat bijna iedereen elektrisch rijdt. De chauffeurs zijn heel vriendelijk. Ze stoppen onmiddellijk wanneer ze voetgangers aan een zebrapad zien staan. Ook op de tram heerst een hoffelijke sfeer. Er wordt snel rechtgestaan om iemand te laten zitten. Een passagier tegenover mij vroeg zelfs of ik wel genoeg plaats had voor mijn benen. Hij sprak me wel aan in het Noors, maar vertaalde gelukkig snel in het Engels.

We namen in het centrum van Oslo bus 30 naar het schiereiland Bygdöy om er het Folkloremuseum te bezoeken. Het is een soort Bokrijk, maar een groot aantal van de huizen, blokhutten en schuren zijn heel oud, sommige dateren zelfs van 1600. De lage huisjes uit de kuststreek werden meestal achter een heuvelrug gebouwd en vaak voorzien van een wal om de gure wind te trotseren. Het is er heel donker binnen. De meeste blokhutten die dienst deden als opslagplaats en stal, staan bovenop opeengestapelde rotsblokken. Op die manier werd het ongedierte buiten gehouden.

Drie jonge vrouwen in klederdracht verwelkomden ons op folklore dansen en muziek. Eentje blies op een lange hoorn. Dat was vroeger niet bedoeld als vermaak, maar als communicatiemiddel om het vee bijeen te drijven. Na een tijdje hoorden we inderdaad een andere hoorn uit de verte antwoorden.

In een huis dat ingericht was in de stijl van de jaren 50 werd Jan door de huisvrouw vergast op een tasje koffie. Een heel aantal spullen in het interieur herkenden we uit onze kindertijd.

We wandelden de heuvel op naar de prachtige staafkerk. Ze wordt nog regelmatig gebruikt, maar enkel voor doopsels en huwelijken. Het houtsnijwerk is prachtig.

De souvenirwinkel aan de uitgang was heel verleidelijk omdat er zoveel glaswerk, mooie tafellakens, kruiken enz. te koop waren. Met de ‘bil’ (auto) kan je al die hebbedingen makkelijk vervoeren. Op de bus zagen we dat niet zitten.

We reden naar de waterkant om nog even te genieten van het uitzicht op Oslo. Met een klein veerbootje belandden we op de Radhusplassen, het grote plein vlak voor het stadhuis. Van daaruit kuierden we naar het park dat bij het koninklijk paleis hoort. Je hebt er een mooi zicht op de brede Karl Johans gate, waar je tussen de chique winkels, statige gebouwen en leuke restaurantjes wandelt. Onderweg zie je talloze enorme schalen vol bloemen, fonteinen met beelden, het kan niet op.

We stelden ons op een terrasje tevreden met een lekkere pizza en wipten nog snel een souvenirwinkel binnen. Ik ben op trollenjacht, maar heb er nog geen gevonden die ik mooi genoeg vind.

De weg van onze tramhalte naar het hotel was voor mij nog even tandenbijten, vooral omdat je op het einde een hele reeks trappen moet doen. Toch weer meer dan 15.000 stappen op de teller vandaag!