Van Beijing naar Xi'an woensdag 16 juni

Vanmorgen rustig gepakt en rond 11 uur met de taxi naar de luchthaven gereden. De vlucht verliep vlotjes. Om vier uur in de namiddag stapten we uit het vliegtuig en merkten we onmiddellijk dat we in een andere stad waren door het temperatuursverschil. In Xi'an was het 37 graden...

Gilberte en Paul hadden na een tien minuutjes wachten hun valies bemachtigd, maar mijn knalrode kanjer kwam maar niet te voorschijn. Mijn Assimil-Chinees lesje 1 tot 30 kwam weer goed van pas, want niemand van het personeel begreep een woord Engels. Mijn koffer was gelukkig niet kwijt, maar stond nog in Beijing. Met een vlucht van 6:00 zou hij om 8:00 in Xi'an airport zijn en twee uurtjes later hier in het Hyatt hotel. Een ongeluk komt nooit alleen, want ondertussen is het in Beijing zo hevig beginnen regenen dat de meeste vluchten afgelast zijn.

Dankzij de goede raad van Kristien had ik in mijn handbagage wel wat kleding gestopt, maar ik zit nu wel zonder pyjama, sandalen en mijn eigen kleine computer. Een vervelende situatie, ik zal pas gerust zijn als ik mijn koffer echt heb.

We zijn hier gelogeerd in het Hyatt hotel, dat nog veel chiquer is dan de Holiday Inn in Beijing en tegelijkertijd een zekere huiselijkheid uitstraalt. Na een lichte maaltijd checkte Paul zijn zakelijke mails en trokken we even de stad in.  De werken aan de metro van Xi'an zijn gestart, maar voorlopig moeten we het nog doen met overvolle bussen. Een echt probleem is dat niet omdat ons hotel erg centraal gelegen is.

Als het niet zo warm was, zou ik denken dat het kerstseizoen hier begonnen is. De bomen zijn versierd met lichtjes, de winkels en gebouwen hangen vol verlichte reclameborden, flatscreens zenden kleurige berichten uit. Zeeën van mensen, waaronder opvallend veel jongeren, lopen over de straten. Het is grappig om te zien hoe ook hier, net als in Beijing, jonge meisjes die hun werkuniformpjes nog dragen, druk babbelend hand in hand van hun werk komen. Jonge kinderen slapen midden in de avonddrukte bovenop het lichaam van hun ouders, terwijl die geen enkele moeite doen om stil te zitten. Niet moeilijk dat volwassen Chinezen erin slagen om in eender welke houding, op eender welke plaats in slaap tevallen.

We maakten een korte wandeling door de moslimwijk. Stalletjes, kraampjes en af en toe ook echte mooie winkelruimtes wisselen elkaar af. Hier kan je massa's leuke souvenirs vinden.  Je moet wel uitkijken waar je loopt, want het afval ligt regelmatig in hoopjes langs de weg. Vleeswaren worden gewoon in open lucht uitgestald, hier en daar afgedekt onder een juten zak, maar van enige koeling is er geen sprake. Een rood lintje draait boven het vlees in het rond om de vliegen weg te houden.

Hoe de Chinese bevolking daar niet ziek van word, begrijp ik niet. Ik vraag me af of ze hier zoveel allergieën hebben als wij, propere Westerlingen. Ik zag vanavond een stokoud Chinees vrouwtje gebogen onder het gewicht van twee grote stevige vuilzakken vol platic flesjes, bijeengeraapt uit vuilbakken. Ze was volop bezig met het bijvullen van een derde zak, voor haar een bron van inkomsten. Een andere man raapte sigarettenpeukjes op van de gornd waar fluimen, afval en uitwerpselen liggen. Hij gaat van die peukjes een voor hem smakelijke sigaret rollen. Wij reizen om te leren.

Het is nu iets over middernacht en er is nog geen verlossend telefoontje gekomen van de receptie. Hopelijk hangt mijn koffer al ergens in de lucht, of beter nog, staat hij al op de luchthaven van Xi'an.

Ik ga een douche nemen en blijf nog even op, ook al weet ik dat zoiets de zaak niet zal versnellen.

Groetjes

M

PS tien voor één, mijn valies is aangekomen, hoeraaaaa